อรรถรสของโลกในเมืองเล็ก

หากคุณต้องการสัมผัสถึงวิถีชีวิตและอรรถรสของสากลโลก คุณไม่จำเป็นต้องเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเล ไปเพียงตรงมาที่เมืองอี้อู ซึ่งได้ชื่อว่าเป็น “เมืองแห่งสินค้าโภคภัณฑ์ขนาดย่อมของโลก” การที่ที่นี่มีอาหารหลากรสนานาชาติเหล่านี้ได้ เนื่องจากเมืองการค้านานาชาติอี้อูอันโด่งดังแห่งนี้เป็นที่ดึงดูดพ่อค้าวานิชจากทั่วทุกมุมโลก ซึ่งส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าจากประเทศอาหรับ พวกเขามาที่อี้อูเพื่อทำการค้าต่างประเทศและพักอาศัย ที่นี่จึงมีร้านอาหารให้บริการพวกเขา ที่นี่คุณจะรู้สึกถึงความเหมือนมากกว่าความต่างทางวัฒนธรรมเป็นไฉน

อาเซอร์ไบจาน

ที่อี้อู ร้านอาหารที่มีเมนูอาหารตุรกีแต่ไม่ได้มีแค่อาหารตุรกีเท่านั้น เมื่อสอบถามถึงประวัติของเจ้าของร้าน จึงพบที่มาของเอกลักษณ์ของร้านอาหารแห่งนี้ ร้าน Saffron Garden ร้านอาหารสไตล์ยุโรปที่ขึ้นชื่อในอาหารตุรกี ความจริงแล้ว Aliyev Nurlan เจ้าของร้าน เป็นคนอาเซอร์ไบจาน ยิ่งต้องลองอาหารอาเซอร์ไบจานและภูมิภาคคอเคเซียนของที่นี่

ที่เป็นตำรับอาหารอาเซอร์ไบจานคือ“ซาจ” (Sadj) อันที่จริง เมนูภาษาจีนใช้คำว่า “ย่าง” ซึ่งไม่ค่อยจะถูกต้องนัก เพราะเขาใช้เนื้อแกะอ่อนนุ่มทอดในน้ำมันพร้อมด้วยเครื่องเคียงผัก เวลารับประทานต้องจิ้มกับน้ำจิ้มสุมัก (Sumak) ปรุงจากพริกหวานป่นรสชาติเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ นอกจากนี้ ยังมีเกี๊ยวน้ำ (Dushbara) ซึ่งเป็นอาหารประจำบ้านของอาเซอร์ไบจาน Aliye กล่าวแนะนำว่าผู้หญิงอาเซอร์ไบจานทุกคนสามารถปรุงเมนูนี้ได้ แถมยังนำมาอวดประชันกันว่าใครสามารถห่อเกี๊ยวได้ขนาดเล็กที่สุด

ถ้าจะเทียบกันแล้ว ซุปสตูว์เนื้อแดง (Kharcho) ของจอร์เจีย (Georgia) อาจตรงกับรสนิยมของคนจีนมากกว่า มันใช้เนื้อวัวตุ๋นกับมะเขือเทศ ยังต้องใส่ข้าวสารอีกเล็กน้อยลงไปด้วย สิ่งที่ทำให้ซุปนี้มีความโดดเด่นเฉพาะตัวคือเครื่องปรุงรสแบบจอร์เจียนที่เรียกว่า Khmeli Suneli ซึ่งมีส่วนประกอบของเครื่องเทศต่าง ๆ เช่น ใบโหระพา ใบกระวาน ผักชีลาว ฯลฯ เพิ่มด้วยพริกป่น ทำให้น้ำซุปนี้มีรสเผ็ดเปรี้ยว ช่วยเรียกน้ำย่อยดีนัก

หลังจากได้ซุปสักชามลงท้องแล้ว อย่าลืมลิ้มลองฆาจาปูรี (Khachapuri) ซึ่งเป็นแป้งนานที่สอดไส้ชีสและไข่ เมื่อได้เห็นพ่อครัวปรุงฆาจาปูรีกับตาของตัวเองแล้ว จึงรู้ได้เลยว่าเป็นการใช้เครื่องปรุงเต็มพิกัด อย่างชีสนี่ต้องเติมถึงสองรอบ ไม่เพียงแต่ส่วนที่ยุบลงของแป้งนานจะมีชีสแล้ว แป้งชั้นในยังสอดไส้ชีสด้วย ฆาจาปุรีที่เพิ่งอบออกมาใหม่ ๆ ไข่ยังอยู่ในสภาพกึ่งสุกเป็นไข่มะตูมดูหน้าตาอาหารเป็นที่น่ารับประทานมาก

อียิปต์

ร้าน Feixiawei เขียนชื่อแปลกนิดหน่อยเจ้าของร้านชื่อ Auman Samir อธิบายว่าคนที่ทำป้ายเปลี่ยนข้อความตามความคิดของตัวเองที่จริงแล้วบนเมนูอาหารเขียนทับศัพท์ว่า“ฟิชฮาวี” (Fishawi) ซึ่งเป็นชื่อที่ชาวอียิปต์รู้จักกันดีว่าเป็นชื่อของร้านกาแฟประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงเก่าแก่ในกรุงไคโร

ที่นี่คุณสามารถลิ้มลองรับประทาน“นกพิราบห่อข้าว” เมนูอาหารอียิปต์อันโด่งดังชาวอียิปต์ชื่นชอบรับประทานนกพิราบมี“หอคอยนกพิราบ” สถานที่เพาะพันธุ์นกพิราบในเขตชานเมืองของอียิปต์เป็นแหล่งจัดหานกพิราบสำหรับปรุงอาหารประเภทนี้โดยเฉพาะสิ่งที่น่าสนใจคือในท้องของนกพิราบจะยัดแน่นด้วยข้าวที่ปรุงเครื่องเทศแล้วจึงย่างพร้อมกันเมื่อกัดเข้าปากความกรอบของหนังนกพิราบตัดกับความนุ่มร่วนของข้าวให้รสสัมผัสที่แตกต่างกันออกไปการใช้ข้าวเป็นเครื่องปรุงยืนหนึ่งเป็นวิธีการปรุงอาหารตะวันออกกลางที่พบเห็นทั่วไป“กะหล่ำปลีม้วน” ก็เป็นอีกเมนูหนึ่งของอาหารอียิปต์ที่ปรุงแบบนี้เช่นกันต่างไปกับกะหล่ำปลีม้วนซึ่งมีความซับซ้อนพอสมควรยังมีโคชาริ(Kushari) ซึ่งถูกเรียกว่า“อาหารประจำชาติ” ของอียิปต์โดยมีส่วนผสมของข้าวกับมักกะโรนีใส่ถั่วชิกพีกับถั่วเลนทิลโรยด้วยหัวหอมทอดเพื่อเพิ่มรสชาติเสิร์ฟพร้อมซอสกระเทียมและซอสพริกเป็นอีกหนึ่งเมนูของว่างริมทางจานโปรดอิ่มท้องอีกต่างหาก

ร้านอาหาร Sinai เป็นร้านอาหารแอฟริกันที่ใหญ่ที่สุดในอี้อูเพิ่งเปิดกิจการเมื่อปีที่แล้วหนึ่งในเจ้าของร้านชื่อTania ซึ่งมาจากแคเมอรูนในปีพ.ศ. 2556 Tania มาเมืองอี้อูในตำแหน่งครูสอนภาษาต่างประเทศที่โรงเรียนนานาชาติต่อมาได้ค้นพบโอกาสทำธุรกิจจึงทุ่มเทใจให้กับธุรกิจการค้าต่างประเทศหุ้นส่วนอีก3 คนมาจากไนเจอร์กานาและมาลีเมนูของร้านครอบคลุมด้วยอาหารแอฟริกากลางแอฟริกาตะวันตกและแอฟริกาตะวันออกยังมีอีกส่วนเป็นสไตล์อาหารอาหรับแอฟริกาเหนือ

ในแอฟริกากลางและแอฟริกาตะวันตกอาหารหลักของผู้คนไม่ใช่ข้าวและไม่ใช่ขนมปังแต่เป็น“ฟูฟู” (Fufu) ซึ่งเป็นชื่อที่ค่อนข้างเก๋ไก๋น่ารักเป็นก้อนแป้งปรุงสุกที่ทำจากแป้งมันสำปะหลังแป้งข้าวโพดหรือแป้งสาลีล้วนๆนวดผสมกับน้ำร้อนเวลารับประทานอาหารใช้มือฉีกเป็นชิ้นจุ่มลงในซุปที่อยู่ข้างๆTania กินคู่กับซุปขาวซึ่งเป็นอาหารไนจีเรียโดยทั่วไปคนในท้องถิ่นจะใช้น้ำมันปาล์มแดงในการปรุงอาหารแต่อาหารจานนี้ไม่ใช้น้ำมันปาล์มซึ่งจะมีสีขาวจึงได้ชื่อว่า“ซุปขาว” ส่วนผสมหลักคือปลาดุกแห้งรมควันซึ่งมีรสสัมผัสคล้ายกับเบคอนรมควันที่เราคุ้นเคย

ยังมีส่วนผสมอาหารบางอย่างไม่คุ้นเคยเลยเช่น“ใบขม” (bitter leaves) ของแอฟริกาใต้ซึ่งจริงๆแล้วเวลารับประทานไม่มีรสขมเพราะของเหลวที่มีรสขมถูกคั้นออกไปแล้วผู้คนให้ความสำคัญกับใบขมเพราะค่อนข้างมีประโยชน์ต่อสุขภาพนอกจากนี้ยังมีใบมันฝรั่งใบมันสำปะหลังทั้งหมดสามารถนำมาประกอบอาหารได้“คุณมีทัศนคติที่ยึดติดมากมายเกี่ยวกับอาหารซึ่งจำเป็นต้องถูกหักล้าง” Tania กล่าวกับลูกค้าตัวอย่างที่เขายกมาเช่น“ไข่ผัดมะเขือเทศ” ซึ่งที่บ้านเกิดเขามีวิธีรับประทานที่แตกต่างไปจากเมืองจีนอย่างสิ้นเชิงมันเป็นมะเขือเทศสับละเอียดตีผสมกับไข่“แต่ของจีนก็อร่อยเหมือนกัน” เมื่อก้าวออกจากโซนอาหารที่สะดวกสบายจึงมักได้รับผลเก็บเกี่ยวอันมหัศจรรย์เสมอ