อำเภอฝูเหลียง เมืองจิ่งเต๋อเจิ้น ศิลปะสร้างสไตล์ชนบทรูปแบบใหม่
เริ่มออกเดินทางจากเขตเมืองจิ่งเต๋อเจิ้นมณฑลเจียงซีภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงก็ถึงหมู่บ้านหานซี เมื่อมองแวบแรกสถานที่แห่งนี้ก็ไม่ต่างจากหมู่บ้านริมทางทั่วไปซึ่งมีทิวเขาลำธารไร่ชาและบ้านหลังเตี้ยๆเป็นองค์ประกอบหลักก่อนปี2561 นอกจากคนในหมู่บ้านที่กลับบ้านเกิดในช่วงตรุษจีนแล้วสะพานใหญ่ซึ่งเป็นทางเข้าหมู่บ้านก็มีคนมาใช้งานน้อยมากสามปีต่อมาโครงการ“ศิลปะที่ฝูเหลียง” ได้เริ่มขึ้นในหมู่บ้านหานซีตั้งแต่นั้นมา“รถขับเข้ามาไม่ได้ตำรวจจราจรจึงทำได้แต่บอกทางให้นักท่องเที่ยวข้ามสะพานเดินเท้าเข้าไปในหมู่บ้านเท่านั้นช่วงวันที่นิทรรศการศิลปะได้รับความนิยมมากที่สุดลานกิจกรรมกลางหมู่บ้านก็มีรถจอดเต็มไปหมด”
ภาพเหล่านี้เป็นสิ่งที่เฉียนฉางเซียนวัย55 ปีไม่เคยเห็นมาก่อนเฉียนฉางเซียนเป็นชาวบ้านในหมู่บ้านแห่งนี้เธอตัวไม่สูงนักมีผิวสีเข้มเล็กน้อยเดินเร็วมากแต่เวลาที่พูดอธิบายงานศิลปะให้นักท่องเที่ยวฟังเธอก็พูดช้าๆและนุ่มนวลในระหว่างที่ทำงานนี้เธอได้ค้นพบสิ่งใหม่นั่นก็คือ“ศิลปินเหล่านี้น่าทึ่งมากผลงานศิลปะของพวกเขาออกแบบโดยคำนึงถึงประวัติศาสตร์และชีวิตปัจจุบันของหมู่บ้านของเรา”
หวังเฉวียนโหย่วมีบ้านเก่าหลังหนึ่งในหมู่บ้านหานซีก่อนที่จะกลายเป็นหอนิทรรศการที่นั่นเคยเป็นโรงหมักเหล้าจากข้าวเหนียวโดยเฉพาะโดยมีลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวบ้านในหมู่บ้านต่อมาศิลปินTango ชื่นชอบโรงหมักเหล้าแห่งนี้หลังจากที่เขาได้ปรับปรุงบ้านแห่งนี้ใหม่บ้านหลังนี้ก็มีป้ายใหม่ชื่อว่า“โรงเหล้าหมักจากข้าวของเฉวียนโหย่ว” บนผนังที่หันหน้าไปทางถนนTango ได้วาดภาพคน2 คนกำลังชนแก้วกันตำแหน่งปากของคนในภาพวาดเป็นหน้าต่างพอดีทุกครั้งที่เปิดหน้าต่างก็ราวกับว่าคนในภาพกำลังหัวเราะมาทางผู้ที่มองดูภาพอยู่หลังจากมีโครงการ“ศิลปะที่ฝูเหลียง” โรงเหล้าแห่งนี้ก็ได้ดึงดูดนักท่องเที่ยววัยรุ่นจำนวนไม่น้อยผู้จัดโครงการได้ให้ชิมเหล้าที่หมักจากข้าวฟรีซึ่งช่วยเพิ่มยอดขายได้
ในหมู่บ้านมีประเพณีดั้งเดิมอย่างหนึ่งเพื่อเฉลิมฉลองการที่ชาวบ้านอพยพมาอยู่ที่นี่ในวันนี้เฉียนฉางเซียนโพสต์รูปในMoments ของWeChat ในรูปมีมังกรสีสันสดใสที่ประดับด้วยแสงไฟกำลังเต้นรำในความมืดยามค่ำคืนและในลานกิจกรรมก็มีนักท่องเที่ยวที่ถือกล้องปะปนอยู่กับชาวบ้านเมื่อเลื่อนขึ้นไปข้างบนภาพพื้นหลังของกลุ่มเพื่อนในWeChat ของเธอก็เป็นรูปทิวทัศน์ของหมู่บ้านหานซีใบชาเติบโตอย่างอุดมสมบูรณ์และแม่น้ำที่อยู่ข้างๆก็ไหลอย่างเงียบๆทั้งหมดนี้ดำรงอยู่ในกาลนิรันดร์